آسیب های ورزشی لگن از جمله مشکلات رایج در میان ورزشکاران هستند، در رشته هایی که شامل حرکات سریع، چرخشی یا پرشی هستند مانند فوتبال، بسکتبال، دویدن، ژیمناستیک و هنرهای رزمی بیشتر اتفاق می‌افتد. این آسیب ها عضلات، تاندون ها، مفاصل یا استخوان های ناحیه لگن را درگیر می‌کنند و در صورت بی‌توجهی منجر به درد مزمن یا محدودیت حرکت می‌شوند.
انواع آسیب های ورزشی ناحیه لگن
آسیب های ورزشی ناحیه لگن دارای انواع مختلفی هستند که بسته به نوع ورزش، شدت تمرین و وضعیت بدنی فرد بروز می‌کنند. این آسیب ها عضلات، تاندون‌ها، رباط‌ها، مفصل لگن یا استخوان ها را درگیر می‌کنند و از درد خفیف تا اختلال جدی در عملکرد حرکتی متفاوت می‌باشند. در ادامه، انواع شایع آسیب های ورزشی ناحیه لگن معرفی شده‌اند اما توجه داشته باشید که برای هر مشکل باید به بهترین متخصص ارتوپد مراجعه داشته باشید که می‌توانید، به مطب دکتر محمد واحدیان مراجعه بفرمایید.
پارگی لابروم
لابروم یک حلقه غضروفی است که اطراف حفره مفصل لگن را احاطه کرده و به تثبیت مفصل کمک می‌کند. پارگی لابروم در اثر حرکات مکرر یا ضربه مستقیم به لگن ایجاد می‌شود و باعث درد عمقی در ناحیه لگن، احساس قفل شدن یا گیر کردن مفصل و محدودیت حرکت می‌شود. ورزشکاران و افرادی که دچار FAI هستند، بیشتر در معرض این آسیب قرار دارند.
التهاب تاندون ایلیوپسواس
تاندون ایلیوپسواس تاندونی است که عضله ایلیوپسواس را به استخوان ران متصل می‌کند. التهاب این تاندون، که به تاندینیت ایلیوپسواس معروف است، به دلیل استفاده بیش از حد، کشش نامناسب یا حرکات تکراری شدید ایجاد می‌شود. علائم شامل درد در جلوی لگن یا کشاله ران است که هنگام بالا آوردن پا یا دویدن شدت می‌یابد.
بورسیت
بورس ها کیسه های پر از مایعی هستند که بین استخوان ها و بافت نرم قرار دارند و نقش کاهش اصطکاک دارند. بورسیت لگن به التهاب بورس های اطراف مفصل لگن گفته می‌شود که ناشی از فشار یا ضربه مکرر است. علائم شامل درد در ناحیه خارجی لگن، حساسیت هنگام لمس و محدودیت حرکت است.
کشیدگی عضلات لگن
کشیدگی عضلات لگن زمانی رخ می‌دهد که فیبرهای عضلانی بیش از حد کشیده یا پاره شوند، مخصوصا در عضلات کشاله ران و خم کننده لگن. این آسیب در اثر حرکات ناگهانی، تغییر جهت سریع یا فشار زیاد در ورزش های پرتحرک ایجاد می‌شود و با درد، تورم و ضعف عضلانی همراه است.
ساکروایلیت
ساکروایلیت به التهاب مفصل ساکروایلیاک، که مفصل بین استخوان لگن و ستون فقرات است، گفته می‌شود. این التهاب ناشی از آسیب، عفونت یا بیماری های التهابی مانند اسپوندیلیت آنکیلوزان است. علائم شامل درد در ناحیه پایین کمر و لگن است که به باسن یا پاها نیز منتشر می‌شود و با فعالیت بدتر می‌شود.
شکستگی لگن
شکستگی لگن در اثر ضربه شدید، سقوط یا تصادف رخ می‌دهد و استخوان های مختلفی از جمله استابولوم یا استخوان ران را درگیر می‌کند. علائم اصلی درد شدید، تورم، ناتوانی در حرکت و تغییر شکل ناحیه لگن است. این شکستگی ها نیازمند درمان فوری و در بسیاری از موارد جراحی برای تثبیت استخوان ها هستند. بهبودی کامل ماه‌ها طول می‌کشد و نیاز به فیزیوتراپی گسترده دارد.
علائم معمول آسیب دیدگی لگن چیست؟
علائم رایج آسیب دیدگی لگن بسته به نوع و شدت آسیب متفاوت می‌باشد، اما برخی از نشانه های شایع عبارت‌اند از:
- درد در ناحیه لگن یا کشاله ران: این درد به صورت مداوم یا هنگام حرکت تشدید می‌شود و در برخی موارد به سمت ران یا باسن انتشار پیدا می‌کند.
- تورم و کبودی: در محل آسیب دیده ، ورم و تغییر رنگ پوست دیده می‌شود که نشان دهنده التهاب یا خونریزی داخلی است.
- محدودیت حرکت: کاهش دامنه حرکتی مفصل لگن یا ناتوانی در خم کردن یا چرخش پا یکی از علائم مهم آسیب لگن است.
- احساس ضعف یا بی‌ثباتی: احساس عدم ثبات در لگن یا ضعف عضلات اطراف مفصل که باعث لنگیدن یا ناپایداری در راه رفتن می‌شود.
- صداهای غیرطبیعی: مانند تق‌تق یا گیر کردن مفصل هنگام حرکت که نشان دهنده پارگی یا آسیب غضروفی می‌باشد.
- درد هنگام فشار دادن ناحیه آسیب دیده: حساسیت به لمس یا فشار روی لگن یا کشاله ران نشانه التهاب یا آسیب بافت نرم می‌باشد.
اگر این علائم بعد از فعالیت ورزشی یا ضربه ظاهر شوند، بهتر است هر چه سریعتر به پزشک متخصص مراجعه شود تا تشخیص دقیق و درمان مناسب انجام شود.
معرفی بهترین جراح لگن در سعادت آباد
درمان آسیب های ورزشی لگن
درمان آسیب های ورزشی لگن به صورت مرحله ای و ترکیبی انجام می‌شود که هدف آن کاهش درد، بهبود عملکرد و بازگشت سریع و ایمن به فعالیت های ورزشی است. در مرحله اول، استراحت کافی و پرهیز از فعالیت هایی که باعث تشدید درد می‌شوند، اهمیت دارد. استفاده از یخ برای کاهش تورم و درد، داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن و داروهای مسکن توصیه می‌شود.
پس از کاهش التهاب و درد اولیه، فیزیوتراپی نقش کلیدی در بازتوانی عضلات، افزایش دامنه حرکت مفصل و تقویت ناحیه آسیب دیده دارد. تمرینات مخصوص تحت نظر فیزیوتراپیست به بهبود تعادل، انعطاف پذیری و قدرت عضلانی کمک می‌کند. در موارد شدید یا آسیب های پیچیده، نیاز به درمان‌های تخصصی تر مانند تزریق کورتون، آرتروسکوپی یا جراحی وجود دارد. رعایت نکات پیشگیرانه مانند گرم کردن مناسب قبل از ورزش، تکنیک صحیح و استفاده از تجهیزات محافظ نیز برای جلوگیری از تکرار آسیب ها ضروری است.
درمان های موقت برای آسیب های ورزشی لگن
درمان های موقت برای آسیب های ورزشی لگن با هدف کاهش درد و التهاب در مراحل اولیه آسیب انجام می‌شود تا شرایط برای درمان کامل فراهم شود. مهمترین اقدامات موقت شامل موارد زیر است.
- استراحت: کاهش یا قطع فعالیت های ورزشی و حرکاتی که باعث تشدید درد می‌شوند، به مفصل لگن فرصت می‌دهد تا التهاب کاهش یابد.
- استفاده از کمپرس یخ به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه هر ۲ تا ۳ ساعت در روزهای اول، به کاهش تورم و درد کمک می‌کند.
- در صورتی که تورم وجود داشته باشد، بالا نگه داشتن پا به بهبود گردش خون و کاهش تورم کمک می‌کند.
- مصرف داروهای غیر استروئیدی ضدالتهاب طبق توصیه پزشک درد و التهاب را کاهش می‌دهد.
- گاهی استفاده از عصا یا واکر برای کاهش فشار روی لگن و جلوگیری از بدتر شدن آسیب ضروری است.
